درام ، درامز ، درام کیت یا ست درام ، همه و همه نام هایی هستند که به مجوعه از سازهای ضربی همچون طبل ، سنج و .. که روی پایه های مخصوص و اتصالات خاص قرار می گیرند اطلاق می شود. این مجموعه در قالب یک ساز جدا شناخته می شود و به نوازنده ی آن درامر یا درامرز می گویند. ساز درام در سبک های مختلفی همچون جز ، بلوز ، کانتری ، راک ، پاپ و زیر مجموعه های آنها استفاده ی فراوان می شود و امروزه یکی از سازهای اصلی گروه های موسیقی پاپ و پای ثابت کنسرت ها و اجراهای زنده ی آنها می باشد.
تاریخچه
تا پیش از روی کار آمدن درام کیت ، سازهای مورد استفاده در آن بصورت جداگانه در زمینه های دیگری مورد استفاده قرار می گرفتند ، طبل و سنج در موسیقی نظامی و موسیقی ارکسترال بکار گرفته می شدند. در سال 1840 اولین بار نوازندگان پرکاشن از پدال پا به منظور بالا بردن تعداد ساز در هنگام نواختن استفاده کردند. اما تا 75 سال آینده این نوع وسایل چندان تولید نمی شدند تا مورد استفاده فراوان قرار بگیرند. از 1860 به بعد پرکاشنیست ها شروع به استفاده از چندین درام در یک مجموعه کردند. این مجموعه شامل درام بیس ، طبل کوچک یا اسنر درام ، سنج ها و سایر سازهای ضربی این خانواده بودند که نوازنده با چوبی در دست بنام درام استیکس یا چوبک (چوب درام) بر روی آنها ضربه می زدند. به زودی درام و درامرزها بر روی استیج و صحنه های تئاتر ظاهر شدند و در این عرصه ها بکار برده شدند.
از سال 1900 به بعد تکنیک درامینگ دوبل یا Double-drumming توسعه پیدا کرد که در آن یک نوازنده دو بخش از درام که شامل اسنر درام (طبل کوچک) و بیس درام (طبل بزرگ) را با چوب استیکس به صدا در می آورد در حالیکه همزمان می تواند با پاهای خود پدال را بفشارد و به سنج ها ضربه وارد کند. تا قبل از این تاریخ بسیاری از درامرها ترجیح می دادن که تکنیک درامینگ دوبل را بدون پدال استفاده کنند.
در سال 1909 دو برادر بنام های ویلیام و تئوبالد لودویگ کمپانی Ludwig & Ludwig را تاسیس کردند که نخستین سیستم پدالی درام بیس را در مقیاس تجاری تولید می کردند.برس های سیمی مورد استفاده برای ضربه زدن درام در سال 1912 معرفی شدند این برس ها برای رفع مشکلی در تولید صدا که در اصطلاح Overshadowing نامیده می شود ساخته شدند.
با شروع جنگ جهانی اول ، درام کیت بطور عمومی در رژه های نظامی و موسیقی نظامی مورد استفاده قرار می گرفت. پس از آن بعنوان مرکز اصلی موسیقی جز قرار گرفت. درام های مدرن در دوره ی وودویل در 1920 در نیو اورلئان مرکز موسیقی جز توسعه پیدا کردند (ودویل گونهای برنامه نمایشی سرگرمکننده و تفریحی بود که از دهه ۱۸۸۰ تا ۱۹۳۰ در امریکا و کانادا رواج داشت. معادل آن در انگلیس موزیک هال نامیده میشد)
در این دوران درام زدن بعنوان یک شغل آزاد محسوب می شد و درامرزها برای نوازندگی در نمایش های تئاتر ، کنسرت ها ، کلاب های موسیقی برای پشتیبانی از رقصندگان در سبک مختلف موسیقی مورد استفاده قرار می گرفتند. دیگر استفاده ی درام ها در فیلم های صامت آن زمان بود که انواع افکت های صدا برای صدای قطار ، اسب سواری ، شلیک گلوله و .. توسط درام ایجاد می شد.
در طول سالها درام توسط کمپانی های معتبر ساز تغیرات فراوانی به خود دید و شکل امروزی آن و مدرن آن مورد استفاده در گروهای موسیقی ، کنسرت های زنده ، اجراهای رادیویی و ... قرار می گیرد. با روی کار آمدن درام های الکتریکی خودکار از سال 1980 موجبات نگرانی درامرز های سنتی فراهم شد.
معرفی بخش های مختلف یک درام کیت
چوب جز ، چوبک یا درام استیکس : چوبی با طراحی خاص است که نوازنده یا درامرز با فرود آوردن یا ضربه وارد کردن آنها روی طبل ها ، سنج ها و سایر اجزای درام کیت ، صدای مورد نیاز خود را تولید می کند. این قطعه زمانی کارایی خوب و درستی دارد که برگشت پذیری مناسبی از خود نشان دهد و در آن لرزش ایجاد نشود. جنس چوب و اندازه ای آن تاثیر مستقیمی بر این برگشت پذیری دارد. چنانچه نوک این قطعه پریدگی و خوردگی داشته باشد کارایی خود را از دست می دهد و دیگر مناسب درام نوازی نیست
سنج ها (Cymbals) و جفت سنج ها (Hi-Hat)
این اجزا از فلزی با آلیاژ بسیار مرغوب تهیه می شوند تا در مقابل ضربات در طول زمان خاصیت صدایی خود را از دست ندهند ، سنج های عادی را با کوبیدن درام استیکس بر روی آنها به صدا در می آورند.
سنج ها در درام چند دسته تقسیم می شوند که عبارتند از :
سنج کراش (Crash cymbal) ، سنج راید (Ride cymbal) : این دو سنج بطور معمول اندازه ای بین 46 تا 56 سانتی متر دارند و در طراحی شبیه به هم می باشند و ممکن است بصورت crash/ride و یا ride/crash باشند.
سنج چینی (China cymbal) : گونه ای متفاوتی از سنج کراش است که برای تولید صداهای شفاف تر ، روشن و شاداب تر و همچنین صداهای ویژه بکار می رود نام آن برگرفته از نوعی ساز ضربی چینی بنام گونگ می باشد.
سنج اسپلش (Splash cymbal) : کوچکترین سنج موجود در درام کیت می باشد سنج های چینی و اسپلش اصلی ترین اجزای افکت سنج در درام می باشند.
جفت سنج ها (Hi-hat) : شامل دو سنج هم اندازه می باشند که بصورت پشت و روی هم قرار گرفته اند با یک پایه ی لوله ای شکل به پدال مخصوصی متصل می شود با فشردن این پدال توسط پای درامرز این دو جفت سنج به یکدیگر برخورد و تولید صدا می کنند. البته hi-hat را با ضربات چوب درام نیز می نوازند. بسته به نوع ریتم سه نوع احرایی دارد : بسته (close) ، باز (open) ، بسته با پدال (close foot)
طبل ها (Drums)
اجزای پوسته ای کوبه ای در درام شامل طبل ها می باشد که پوست کشیده شده بر روی آنها از نوعی پلاستیک مخصوص است .مجموعه ی طبل های بکار رفته شده در درام عبارتند از :
طبل بزرگ یا بیس درام (Bass drum or Kick drum) : همانطور که از نامش پیداست بزرگترین طبل موجود در مجموعه ی درام می باشد. برخی از درامرزها ممکن است از دو یا تعداد بیشتری طبل بزرگ استفاده کنند یا اینکه بجای استفاده از یک پدال از دو پدال برای ضربه زدن به آن استفاده کنند. این طبل وظیفه ی اجرای ضربات قوی را برعهده دارد.
طبل کوچک یا طبل اسنر (اسنر درام) یا ساید درام (Snare drum or Side drum): روی دو طرف آن با پوسته ای از جنس پلاستیک کشیده شده است و پوسته ی زیرین دارای سیم های کشیده شده یا فنری شکل می باشد. ارتفاع آن کم است و هنگامی که با چوب درام بر آن ضربه وارد شود صدای تیز استاکاتو می دهد. این طبل ضربات نیمه قوی را اجرا می کند.
طبل تُم (Tom-Toms Drum) : یک طبل سیلندری بدون سیم می باشد که از قرن بیستم به بعد به درام کیت اضافه شده است. سازهای آکوستیک بسته به نوع سبک موسیقی دارای های تُم ها مختلف می باشد بطور عموم درام ها نیز دارای سه نوع Tom می باشند که عبارتند از : Tom-Toms ، تم پایین یا فلور تُم (Floor Tom) ، تم راست و چپ
نمونه نت نویسی در درام