همانطور که می دانیم در موسیقی آکوردهای مختلفی داریم برخی از آنها در رده ی آکوردهای سه ، چهار ، پنج صدایی و حتی بیشتر قرار می گیرند. سه صدایی یا تریاد به انگلیسی Triad در تئوری موسیقی عبارت است از مجموعه ای از سه نت که به صورت عمودی روی هم قرار می گیرند و تشکیل یک آکورد را می دهند

به همین دلیل تریاد ساده ترین و بنیادی ترین شکل یک آکورد می باشد. برای نشان دادن همزمانی نت های سه صدایی یا تریاد آن را به شکل زیر نت نویسی می کنند : 

انواع آکوردهای سه صدایی عبارتند از :

فاصله نت ها از پایین به بالا محاسبه می شود و  از صداهای گام به صورت یک در میان ساخته می شود برای مثال در گام دو تریادی را می توان با اولین گام دو ، سومین صدا می ، و پنجمین صدا سُل ساخت.به همین صورت بم ترین صدای این تریاد را پایه می نامند و دو صدای دیگر به فاصله ی سوم و پنجم بالای آن قرار می گیرند. (صدای سوم دارای یه فاصله کوچک یا بزرگ است و بدین ترتیب فاصله اش با پایه می تواند شش نیم پرده ، هفت نیم پرده و هشت نیم پرده باشد.)

تریادی که بر اساس درجه ی گام اول یا تونیک (I) ساخته می شود را آکورد تونیک می نامند. آکورد تونیک ، آکورد اصلی قطعه است و در هارمونی سنتی در بیشتر موارد آغازگر و در موارد کمتر پایان بخش قطعه می باشد. پس از آکورد تونیک ، مهمترین آکورد ، آکورد تشکیل یافته در درجه پنجم هر گام (در این مورد سُل) است که با عنوان آکورد نمایان یا دومینانت (V) نامیده می شود. این آکورد کششی قوی به آکورد تونیک دارد. توالی آکورد دومینانت به آکورد تونیک را در اصطلاح کادانس می نامند که به معنی فرود و توقف در پایان یک قطعه ملودیک می باشد.