ولفگانگ آمادئوس موتسارت متولد 27 ام ژانویه 1756 زالتسبورگ اتریش می باشد. نام او بعنوان یکی از شناخته شده ترین آهنگسازان در تاریخ ثبت شده است. در این مطلب به معرفی کوتاهی از این موسیقدان برجسته می پردازیم

ولفگانگ آمادئوس موتسارت با نام کامل  Johannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart که در هنگام غسل تعمید به او داده شد ، در 27 ژانویه 1756 در یکی از شهرهای اتریش بنام زالتسبورگ متولد شد ، پدرش لئوپلد موتسارت (1878-1719) و مادرش آنا ماریا والبورگا موتسارت (1778-1720) بود. ثمره ی ازدواج آنها هفت فرزند بود که پنج تای آنها در همان نوزادی از دنیا رفتند و تنها یک دختر بنام ماریا آنا و یک پسر (ولفگانگ) توانستند به زندگی ادامه دهند.

پدر ولفگانگ ، لئوپلد موتسارت خود یک آهنگساز مشهور و موفق ، ویولونیست و دستیار رهبر ارکستر در دربار سلطنتی اتریش بود. او که به تدریس موسیقی هم می پرداخت سعی کرد از دوران کودکی موسیقی را به فرزندانش ماریا آنا و ولفگانگ بیاموزد. ماریا آنا زمانی که برادرش ولفگانگ تنها 3 سال داشت پیانو می نواخت و همین باعث شد که ولفگانگ نیز به تقلید از او پیانو را یاد بگیرد. ولفگانگ استعداد موسیقی خود را در همان کودکی بروز داد و خیلی سریع با تمپو ، آکوردها و مقام های موسیقی آشنا شد و زمانیکه تنها 5 سال داشت قطعاتی برای پیانو ساخت. 

خیلی زود خانواده موتسارت ، لئوپلد ، ماریا آنا و پسر نابغه شان ولفگانگ بر سر زبان ها افتادند. اکنون که آوازه ی آنها به سراسر کشور رسید بود با برگزاری تورهایی در گوشه کنار اتریش استعداد خود را به رخ همگان می کشیدند ، و در ادامه به آن سوی مرزها ایتالیا ، آلمان ، انگلستان رفتند و در محافل اشرافی و سلطنتی به اجرا پرداختند.
موتسارت تنها 7 سال داشت که برای لوئی پانزدهم پادشاه فرانسه در قصر ورسای به اجرا پرداخت و مورد تحسین همگان قرار گرفت. علاوه بر این اجراهایی در قصرهای مونیخ (شاه باوریا) ، مانهایم ، لندن و لاهه داشت. در همین سال موتسارت نخستین سمفونی خود را نوشت. سفرهای خود در این دوران سه سال طول کشید و پس از آن به زداگاه خود زالتسبورگ بازگشت و یکسال در آنجا اقامت داشت.

برای سالیان زیادی موتسارت به اجراهای بسیاری در سراسر اروپا پرداخت و در طول سفرهای زیادی که به ایتالیا داشت با موسیقدانان برجسته ای همچون آندره آ لوکنزی و جیُوانی باتیستا مارتینی آشنا شد ، و در نهایت به عضویت آکادمی معتبر فیلارمونیک ایتالیا برگزیده شد.
نکته جالب و قابل تامل از وسعت هوش و استعداد موتسارت که می توان اشاره کرد در طول یکی از سفرهای خود به ایتالیا و واتیکان با گوش دادن یکی از آهنگ های در حال اجرا در واتیکان ؛ پس از بازگشت به زالتسبورگ آن را نوشت و چاپ کرد، این آهنگ 12 دقیقه ای که اولین کپی غیر قانونی آثار او بود میسره اثر گریگوریو آلگری بود.
در 23 سالگی در زادگاهش زالتسبورگ ، آثاری را برای کلیسا نوشت که شامل یکی از آثار معروف او بنام Coronation Mass می بود. در سال 1781 نخستین اثر اپرایی خود با نام Idomeneo را در مونیخ آلمان نوشت .

موتسارت خیلی زود به این نتیجه رسید که زالتسبورگ عرصه ی مناسبی برای  پیشرفت او نیست و به وین شهر موسیقدانان رفت. در وین با کنستانزه وبر آشنا شد و برخلاف نظر پدرش با او ازدواج کرد. ولفگانگ همانند پدر و مادرش ، دارای 7 فرزند شد که تنها دو تن از آنها توانستند سنین طفولیت رو بگذرانند !
موتسارت در این سالها آثار بسیار برجسته ای برای کورتات ، کنسرتو ، اپرا خلق کرد که باعث شهرت دو چندان او شد و پله های ترقی را یکی یکی گذراند. همین باعث شد زندگیش دستخوش تغیرات اساسی شود و او را به سمت زندگی اشرافی ، مهمانی های پر زرق و برق و محشور شدن با طبقه ی اشراف زادگان وین سوق داد. در طول این سال ها این اشرافی گری به سمت انحطاط و تاثیرات منفی بر روی زندگیش پیش رفت. تا آنجاکه به شدت او را از لحاظ مالی در تنگنا قرار داد و در گرفتاری های بسیاری قرار گرفت.

او که در طول سالهای عمر خود همواره به دنبال شغلی مناسب بود ، به این نتیجه رسید که برای داشتن یک شغل با ثبات و پولساز بهترین گزینه انتصاب در دربار سلطنتی اتریش می باشد. از آنجا که تمایل دربار بیشتر به سمت آهنگسازان ایتالیایی و تحت نفوذ رهبر ارکستر سلطنتی آنتونی سالی یری می بود و برای گرفتن مقامی در گروه موسیقی سلطنتی باید از فیلترهای سخت گیرانه ای می گذشت موتسارت کار راحتی را در پیش روی خود نمی دید اما با این حال تصمیم گرفت دست از تلاش بر ندارد. همین تلاش های او باعث خلق آثار فاخری در دنیای موسیقی شد ، از مشهورترین آثاری که او در این دوران نوشت می توان به اثر "ازدواج فیگارو" و "دُن جییوانی" اشاره کرد که از بهترین آثار اپرایی شناخته در جهان می باشند.

با این که موتسارت سنین جوانی خود را می گذراند اما مریضی و فشارهای بی شمار ناشی از مشکلات مالی و سختی زندگی او را روز به روز ضعیف تر می کرد. با این حال همچنان به آهنگسازی خود ادامه می داد و برخی دیگر از آثار تحسین شده ی دنیای موسیقی همچون کنسرتوی نهایی در فلت B ، کنسرتوی کلارینت A ماژور  و اثر ناتمام رکیوم را خلق کرد. "رکیوم" به این خاطر ناتمام ماند که موتسارت با اینکه تنها 35 سال سن داشت در پنجم دسامبر سال 1791 بخاطر بیماری چشم از جهان فرو بست. اگر چه موتسارت خیلی زود این دنیا را ترک نمود اما موسیقی ایی که او به دنیا هدیه داد همچنان زنده می باشد و نام او همچنان در فهرست بهترین موسیقدانان تاریخ ثبت می باشد.